Hayatta yapmam dediğim şeyleri yapmam, hayatımın bu döneminde, beni en çok mutlu eden şey haline geldi. Şöyle ki, neredeyse ilkokuldan beri biriktirdiğim mektup, fotoğraf, not, incik ve de cincikten oluşan anı kutumu, geçen aylarda yakmıştım. Bugün de, hatta birkaç dakika önce, eski yazılarımı sildim. Hatta ve hatta bazı fotoğrafları bile yok ettim. 

   Geçmişten kaçma değil bunun adı, daha yeni anlıyorum aslında. Sadece geçmişten kurtuluyorum. Sırf ben cesaretliyim, geçmişimle barışığım adı altında, bütün öfkelerimi ve acılarımı dibimde tutmuşum bunca zaman. Güzelleri ise onlardan göremez hale gelmişim. Asıl olan, onlardan kurtulmakmış. 

   Sancılı olan yeniden doğuş operasyonum tüm hızıyla devam ediyor.