http://jjuuhhaa.deviantart.com
Neyse, İzmir'den bildiriyorum şu an.
Hava şüphesiz sıcak. Fakat gelmeden önce herkes o kadar abartılı anlattı ki bu sıcağı, sanırım pskolojik olarak Ankara'da yaşadıktan sonra, buradaki sıcak beni pek etkilememeye başladı.
Anneannem de daha iyi, İzmir'e gelip de beni en çok mutlu eden şey bu oldu. Lakin dedem... Bilemiyorum. Aslında ikisi de çok farklı bir dünyadalar şu an, burada değiller. Sanki geçmişin mutlu anılarında asılı kalmışlar. Yıllarca çalışarak aldığı biricik evinde oturan sevgili dedem, burasının kendi evi olmadığını, artık kendi evine gitmek istediği söylüyor anneanneme sürekli. Kimse anlamıyor onu, ama ben anlıyorum. Gerçekten de orası artık onun evi değil ki... Gülüşmelerimiz, bol dedikodulu balkon keyiflerimiz yok ki artık o evde. Yapaylık var, hastalıklarını onlara hissettirmemeye çalışan evlatları, torunları, hasta bakıcıları var. Herkes onların hasta olduğunu söylüyor. Ama değiller ki... Onlar sadece farklı bir dünyada yaşamayı tercih ettiler. Yılların biriktirdiği o acıları kenara atıp, kendi dünyalarına çekildiler. Bedenleri bizim yanımızda, zihinleri ise ara ara yanımıza uğruyor. Ama mutlulular. Tam olarak olmasa da mutlulular. Annem ve babam da, bu akışın içinde çok fazla kayboluyorlar. Sanırım onların kendilerine ait bir dünyaları bile yok, gerçeklerle yaşıyorlar sadece, oradan oraya koşturuyorlar, yoruluyorlar. Ben mi nasılım? Dediğim gibi, alışıyorum. Ben de kendi dünyamda her şeyin daha kolay olması için, alışmayı tercih ediyorum.
Etrafımdaki herkes, farklı zaman dilimlerinde, farklı hayatlar yaşıyor sanki. Aramızda, hiçbir yere ait olmayan vatansızlar gibi, zamansızlar da var. Ben zamansız mıyım, yoksa zamanın ta kendisi mi oldum bilemiyorum. Kendime ait bir zaman yaratamadım; anneannemin, dedemin, annemin, babamın, ablamın, hepsinin anılarına karışıp o zamandaki i oluyorum onlar için. Dostlarım için onların sevdikleri şimdiki zamana ayak uydurmaya çalışıyorum. Sevgilim için gelecek zamanda yaşıyorum, döneceği günü bekliyorum. Bilemiyorum, başkaları için zamanın ta kendisi oldum galiba. Kendim için ise, salt kendime ait bir zaman dilimi yaratamıyorum.
Zamansızım.
Her şeye bu kadar çabuk alışmam, bundan galiba.
